Зобалаң (деректі роман)
0
Главная

>

Зобалаң (деректі роман)

Зобалаң (деректі роман)

Автор: Момбек Әбдікәкімұлы Издатель: Сериясы: Көркем әдебиет

Аңдатпа

Қолдарыңыздағы шығармада 1931-33 жылдары елімізді шарпыған ашаршылықтың қалай басталып, қалай белең алғаны, оның қасіреті мен зұлматы жұртты қалай ойраңдағаны кеңінен әрі болған қалпында ашық әңгімеленеді. Сондай-ақ бұл кітапта дәл сол жылдары ҚазАКСР-ы және Өзбек КСР-ының халкомкеңестері мен орталық атқару комитеттерінің шешімімен салынған Шымкент-Ташкент төте теміржолы құрылысының жүруі, бір жылдан кейін оның неліктен тоқтатылғаны туралы құжаттық деректерге сүйеніп жазылған мағлұматтар келтірілген. Сонымен қатар жазықсыз жалаға ұшыраған қазақ зиялылары мен қарапайым халықтың күйзелісі кітап сөзімен әсерлі баяндалған. Роман жазушының жеке қиялынан туындаған шығарма емес, ел өмірінен жанды естеліктер, архивтік фактілер һәм ашаршылықты бастарынан өткерген көнекөз қариялардың аузынан естілген деректі әңгімелер негізінде түзіліп жазылған.

Ақпарат

Беттер саны 376

ISBN: 9786017980450

Шығарылған жылы: 2019жыл

Қол жетімділігі: Қоймада бар

Жеткізу: 3-тен 14 күнге дейін

Мұқаба: Интеграл

Пікірлер (7)

Пікір қалдыру үшін жүйеге кіріңіз

rayana ondassynova 28 Ақпан, 10:49

Барлығыңа сәлем! Өте өте күтпеген затқа толы Зобалаң кітабы туралы айтып өткім келеді. Жалпы бұл менің алғашқы ашаршылық, қан мен тер араласқан туралы оқыған шығармаларымның бірі болды. Шынымды айтсам ештеңе де күтпеген едім. Кітапты оқып бітіргесін, ашаршылық кездеріндегі тарихи оқиғалар туралы ештеңе білмегенімді ұқтым. Кітапта кезеңмен жазылған оқиғалар денемді түршіктіріп жіберді. Ал одан да денені түршіктіретіні - оқиғалардың шын өмірде болғаны. Адамдардың әр түрлі жан-жануар, хайуандарды жегенін елестетудің өзі қиын ал енді сол кездегі ата-бабаларымыздың орнына өздеріңізді қойып көріңіздер. Өте ауыр, өте қиын келді сол кезде. Одан да ауыры ол мейірімді жандардың себепсіз өлім жазаларына барулары. Қаншама тұлғалардың "Халық жауы" атануы. Қазіргі таңдағы жастардың екісінің бірінің айтатындары "Өмір сүргім келмейді" дейтіндерін сол кездегі бабаларымыз естімесе екен. Кітаптан кейін қандай керемет, тыныш елде өмір сүріп жатырмыз деп ойланып қалдым. Барыңа шүкіршілік ету дегеннің не екенін тереңінен түсіндім. Қазіргі ысырап етіп жатқан тамақ, заттарымыз сол кездегі кісілердің түстеріне де кірмейтін еді. Кітаптан кейін кәдімгідей ойланып қаласың, "Сонда сол кездегі аштықтағы адамдар олардың ұрпақтары мына біздердің осындай болғанымызды қалар ма еді?". 9.9/10 қоямын. Мүмкіндік болса барлық 10ды қояр едім алайда кейбір сәттер ауыр болып кеткендей көрінеді. Жүрегім ондайға дайын болмағандай. Оқуға тұрарлық кітап, әр қазақ бұл кітапты оқуы тиіс деп санаймын! Еліміздің тарихын басқа біреуге үйретпей тұрып, өзіміз толық меңгергеніміз жөн деп ойлаймын.

Kamila 27 Ақпан, 22:48

При прочтении книги "Зобалан" я узнала больше о нашей истории чем в учебнике истории Казахстана. До этого мне удавалось слышать о том, что когда-то наши предки пережили голодомор. Но не знала это в больших деталях, с чем все это связано и что привело к голодомору. В целом книге повествуются разные истории произошедшие во времена голода в Казахстане 1932—33 годов, вызванного официальной политикой «уничтожение кулачества как класса», коллективизацией, увеличением центральными властями плана заготовок продовольствия, а также, фактически, конфискацией скота. За всем этим который стоял Голощекин. В каждых главах повествуются разные страшные истории нашего народа. При чтении я чувствовала горькое чувство сожаления и страха. Эту книгу сложно оценить, потому что за всем этим стоит реальная история - история наших предков, казахского народа. Очень удивило то, что автор описал все события не упуская никакую деталь, что происходило в 1932-1933 годах. Я настоятельно рекомендую прочитать данную книгу каждому. Каждый из нас должен прочувствовать все эти чувства, узнать какие страдания проходили наши предки, и быть благодарны им за то что они сохранили наш род. Я бы хотела проявить отдельное свое уважение и благодарность автору «Зобалан» Момбек Әбдікәкімұлы за то что он собрал все эти истории, описывая каждое событие своей хронологии и датами. Как бы мне не нравилось читать исторические произведения, эта книга оставил большой след после себя и заставил на долго задуматься. К заключению вкратце хотела бы сказать ,что этот роман открыл мне глаза на многое.

Aruzhan 27 Ақпан, 22:31

Хеллоу,менің жазған затым қызық болады деп ойлаймын.Зобалаң менің өмірімдегі бірінші тарихи кітап.Қан,соғыс,ашаршылық ешқайсысын күтпедім.Кітаптағы оқиғаларды естігенде денем түршігіп бүртүрлі болып қалдым.Осы кітап арқылы қазіргі өмірге шүкіршілік етіп бастадым.Бір уыс нанға қуанған адамдар,жылан,ит тіпті тышқан жеген халықты көресің.Әділдік жоқ,кінәсіз адамдар атылуда.Дөңбайдың өмірі қалай болады?Жасын Нағипаға кім болып келеді,Нағипаның аяғы ауыр болады,Ол аман сау дүниеге баласын әкеледі ме?Соңында барлығы жеңіске жете ме әлде,барлығы өле ме?Сұрақтар өте көп бірақ жауаюын кітап оқып қана біле аласыздар.Жұмыс істеп жейтін бір уыс нан табу үшін түрмеден шыққандар,Күніне бір мезгіл ғана жұмыс жасайтындар,барлығы бір адамға бағынуы,бүкіл сюжет қызықты болды.Біздің тарихымыхды білгіңіз келсе бұл кітапты оқуға кеңес беремін.

ayazhan otekai 27 Ақпан, 22:16

В романе Зобалан Момбека Әбдәкімұлы события разворачиваются во времена голода охватившую казахскую степь в 1930 годы по вине государства.Хоть и государство стремится построить коммунистическое общество они используют эту политику в корыстных целях. С самого своего образования Казахское ханство защищалось и оборонялось от насшествий джунгаров,киргизов, русских калмыков и тд.Но несмотря на это давление дух казахского народа не было возможным сломить, но времена меняются общество развивается и появляются оружия и без того сдержанный и замкнутый народ изводят и поселяют в их души страх и гасит их надежды на светлое будущее. Не только у баев и биев забирают скот но и у простолюдинов тоже.Меняют их образ жизни не подготовив их ведь казахи кочевой народ они не привыкли жить без скота. На высокие посты отбирают бездарей и безграмотных.Все эти действия были совершены чтобы разрушить истрию и будущее нашего народа.Я рада тому факту что наши прадеды были выдающимися личностями,если бы их всех не посадили или же не наказали за приступления которые они и вовсе не совершали то возможно экономика нашей страны была бы одной из лидирующих,но то что случилось того уже не вернуть и никак восстановить обратно.Прочитав данный роман я прочуствовала ту боль которую прошли наши предки на пути к независимости хотя события происходят далеко в 30-ых,даже тогда чувствуется как великие люди как Рыскулов пытаются сохранить и сберечь государство.Очень жаль то что все пострадавшие в те времена не увидят свободного и независимого Казахстана путь к которому они проложили еще тогда сумев выжить в нереальных для человека условиях.Рекомендую прочесть всем и познать историю тернистого пути народа великих степей.

Назерке Тунгатарова 27 Ақпан, 18:35

Жазушы Момбек Әбдәкімұлы «Зобалаң» атты осы кітабында 1931-32 жылдардағы қазақ халқының басына түскен ашаршылықтың шынайы болмысын ашық көрсетуге тырысты.Бұл кітапта ойдан құралған,қияли негізде туындаған көрініс жоқ.КСРО-дағы халықтар көсемі Сталиннің, сол кезде Қазақстанды басқарған Голощекиннің әдейі ұйымдастырған саясатына көзіңіз әбден жетеді. Әйтпесе қазақтардың екі-үш жыл бойы жүз мыңдап қырылып жатқанын олардың естімеулері мүмкін бе?Жалпы кітап өте күрделі түрде жазылған.Бірақ бұл кітапті менің ойымша барлығы оқуы керек.Қазақтардың қалай қиналып,өмір сүріп,күн көргені туралы,өз елі,халқы үшін өлуге дайын болған,өліп бара жатса да халқын сатпаған батырларымыздың,ата-бабамыздың тарихы туралы жазылған кітапты қалайша оқымасқа?Кітап өте қатты адамды ойға салады.Ашаршылық заманда адам не істемейді дейсің,соның барлығы осы кітапта түсіндіріліп,толықтай баяндалған.Өте ой саларлық кітап,басында түсінбеулеріңіз мүмкін,себебі шынымен күрделі тілде жазылған,алайда уақыт өте келе бәрін түсініп,көзіңізге жас толатын болады.Бәріңізге міндетті түрде алуға кеңес беремін.

Ayaulym 27 Ақпан, 18:32

Момбек Әбдәкімұлының "Зобалаң" деректі романында 1931-1933 жылдары қазақ елінде орын алған ашаршылық қалай басталып, қасіретін халқымызға қалай тигізгені баяндалады. Сонымен қатар, өтірік жала берілген, қамауда әр күн сайын соққы астында қалып, жазықсыздан жазықсыз өмірлерімен қоштасқан қазақ зиялылары мен қарапайым халықтың тағдыры әсерлі жеткізіледі. Қазақ жерінде Голощекинның әдейі қазақ ұлтын жою үшін ұйымдастырған жоспары жүргізілгені, білімді де көзі ашық азаматтардың көздерін барынша құртуға тырысқандары, халқымызды қанша қорытып, намысын түсіруге әрекет жасаса да берілмеген, намыстарын таптатпаған қазақтың батыл патриоттары туралы оқығанда жүрегің ауырады, көзің жасқа толады... Кітапты оқу барысында, еліміздің, ата-бабаларымыз, батыр халқымыз ғасырлар бойы қорқап, сақтап келген жеріміздің қадірін одан сайын түсінуге болады. 10/10

ayazhan otekai 27 Ақпан, 09:54

В романе Зобалан Момбека Обдекімилы события разворачиваются во времена голода охватившую казахскую степь в 1930 годы по вине государства Хоть и государство стремится построить коммунистическое общество они используют эту политику в корыстных целях. С самого своего образования Казахское ханство защищалось и оборонялось от насшествий Джунгаров. киргизов, русских калмыков и тд.Но несмотря на это давление дух казахского народа не было возможным сломить но времена меняются общество развивается и появляются оружия и без того сдержанный и замкнутый народ изводят и поселяют в их души страх и гасит их надежды на светлое будущее. Не только у баев и биев забирают скот но и у простолюдинов тоже Меняют их образ жизни не подготовив их ведь казахи кочевой народ они не привыкли жить без скота. На высокие посты отбирают бездарей и Безграмотных