1. Ең алдымен отбасы проблеманың бар екенін мойындау керек. Себебі мойындау арқылы ең қолайлы оқу түрін және отбасының қолдауымен жасай алатын ең тез әрі жақсы нәтижені алу да жеңілдейді.

2. Мамандармен дереу ақылдасып, балаға қажетті білімді қамтамасыз ету керек.

3. Ата-анасы сынып жетекшісіне баласының жағдайын және мамандар қойған дертті айту керек.

4. Сынып жетекшісі сабырмен сабақ түсіндіре алу үшін оған баладағы ерекшеліктерді түсіндіру керек. Мысалы, мұғалім тақтадағы үй тапсырмасын көшіруді сұрағанда бұл балалрдың өзгелерге қарағанда өте баяу қимылдайтынын ескергені абзал. Сонымен қатар баланың бір тақырыпқа назарын ұзақ шоғырландыра алмайтынын есепке ала отырып, маңызды жазбаша емтихандарды ауызша тапсыруға және қысқа тапсырмалар жасауға мүмкіндік берілуі керек.

5. Бұл балаларға қысым көрсетуге, қандай да бір іске мәжбірлеуге, мәміле барысында оларды асықтыруға үзілді-кесілді тыйым салынады.

6. Бала өзінің сенімділігін сезінуі үшін барлық жағдайды жасау керек. Ата-анасы да зор махаббатпен, үлкен қолдаумен перзентінің жанында болғаны жөн.

7. Балаңызға әр күнге арналған күнтізбе жасап қойыңыз. Бұл балаңызға белгісіздік сезінбес үшін қажет.

8. Балаңызбен сөйлескенде ұзын сөйлемдер құрмаңыз. Балаңызға айтылатын сөздер тек қысқа және нақты сөйлемдерден болсын.

9. Балаңызға отбасы болып жәрдемдесіңіз, бірақ бұл оның барлық жұмысын жасап беру керек деген сөз емес.

10. Ол өз істерін қаншалықты жақсы жасап, қаншалықты күрессе, соншалықты баланың дамуы тез болады.

11. Жеткен жетістіктері үшін мақтау сөздер айтып, ынталандырып қойыңыз.

12. Егер сіз жоғарыда аталған кеңестерге құлақ асып, орындайтын болсаңыз, балаңыз бұл қиындықты да жеңіп шығады. Ең үлкен қателік - "бұл мәселені өзінен-өзі кетеді" деп, қол қусырып отыру, еш амал жасамастан жақсы нәтиже күту.

Дереккөз: "Проблема балада ма?" кітабы.